W dzikich dębowych lasach masywu Strandża podszycie spowijają lekkie poranne mgły, a liście lśnią od spadzi.
Pszczoły miodne żywią się tą słodką, naturalną substancję, aby wyprodukować miód ChNP Strandzhanski manov med – kremowy, brązowy miód o lekko gorzkim posmaku.
Lokalni producenci wykorzystują doskonalone przez lata techniki, gwarantujące, że w produkcie końcowym są zachowane naturalne smaki i wartości odżywcze miodu.
Pochodzenie
Miód ChNP Strandzhanski manov med pochodzi ze starych dębowych lasów masywu Strandża leżącego w Bułgarii.
Wznoszący się na rozdrożach Europy i Azji masyw Strandża jest otoczony morzami Czarnym, Egejskim i Marmara. Wilgotne, morskie powietrze wkracza w ten region, dzięki czemu przez całą wiosnę i całe lato ściółka leśna skąpana jest w lekkiej porannej mgle.
W tych warunkach rozwija się unikalna w Europie, bogata mozaika życia roślinnego. Roślinność lasu jest zbliżona do roślinności pontyjskiej występującej na Kaukazie i w Azji Mniejszej. Wśród gatunków, które można tam spotkać, są rododendron pontyjski (Rhododendron ponticum), wawrzynek pontyjski (Daphne pontica), ostrokrzew kolchidzki (Ilex colchica) oraz żmijowiec zwyczajny (Echium), a także lokalne odmiany plantanów, powojników, koniczyny i czystka.
Wiele z tych gatunków szczyci się rodowodem sięgającym aż poza czwartorzęd (który rozpoczął się 2,6 mln lat temu). Lądolód, który podczas tej ery pokrywał dużą część północnej i wschodniej Europy, zatrzymał się niedaleko Strandży. W efekcie aż do dziś zachowała się tu roślinność, która w trzeciorzędzie (65–2,6 mln lat temu) była obecna w całej Europie.
Gatunki te, nazywane trzeciorzędowymi gatunkami reliktowymi, obejmują Veronica turrilliana, Vaccinium arctostaphylos i kolcolist, a także pewne odmiany dębu, takie jak Quercus hartwissiana (znany jako dąb z regionu Strandży) i Quercus polycarpa.
Głębia i różnorodność ekologiczna regionu Strandża jest tak ogromna, że uznano go w UE za jeden z obszarów priorytetowych dla ochrony środowiska. Na obszarze masywu znajduje się kilka rezerwatów przyrody. Jest on włączony do paneuropejskiej sieci ekologicznej chronionych siedlisk przyrodniczych Natura 2000.
Ludzie zamieszkujący region Strandża żyją w harmonii z naturą, która ich otacza. Podczas gdy brązowe gleby cynamonowe i żółte gleby bielicowe utrudniają rolnictwo na szeroką skalę, dębowe lasy zapewniają ogrom żywności pszczołom miodnym, przez co pszczelarstwo jest dla lokalnych społeczności naturalnym wyborem. Obrzeża lasów masywu Strandża są pełne uli, z których wiele to tradycyjne kosze na pszczoły i wydrążone pni z końca XIX w.
Niepowtarzalne dziedzictwo miodu Strandzhanski manov med zostało uznane przez UE w 2019 r., kiedy nazwę produktu poświadczono chronioną nazwą pochodzenia (ChNP).
Produkcja
Miód ChNP Strandzhanski manov med jest w dużej mierze wytworem swojego naturalnego środowiska. Proces produkcji jest spleciony z interakcjami między florą i fauną leśnego ekosystemu.
Rozpoczyna się on wśród liści dębowych lasów, gdzie małe owady, takie jak mszyce i słoniki żołędziowce, wysysają z liści słodki sok i wydzielają jeszcze słodszą substancję znaną jako spadź.
Ciepły, morski klimat masywu Strandża tworzy doskonałe warunki do produkcji spadzi. Dzięki wilgotności regionu liście są duże, co ułatwia proces transpiracji, a także zapewnia większą powierzchnię, na której mogą żywić się owady. Również umiarkowane mgły, które spowijają lasy, sprawiają, że krople soków i spadzi dłużej pozostają na liściach. Cięższe mgły sprawiłyby, że krople stałyby się większe i spadały z liści.
W czerwcu, lipcu i sierpniu spadź dębowa stanowi główny pokarm pszczół w lasach Strandży, ponieważ kwitnie tam mało kwiatów produkujących nektar. Kiedy pszczoły zbiorą spadź, przekształcają ją w miód, który przechowują w ulach na obrzeżach lasu.
Kiedy miód dojrzeje w ulu przez wystarczającą ilość czasu, pszczelarze usuwają plastry z miodem i umieszczają je w wirówce. Urządzenie to obraca plastry z dużą prędkością, oddzielając dzięki sile odśrodkowej miód od woskowej struktury. Następnie miód jest filtrowany, homogenizowany i oczyszczany w odstojnikach przez co najmniej 24 godziny.
Klarowanie, pakowanie i etykietowanie przeprowadza się w czystych i przystosowanych do tego celu pomieszczeniach znajdujących się na tym obszarze geograficznym, aby zagwarantować wysoką jakość oraz identyfikowalność. Miód skrystalizowany rozpuszcza się poprzez podgrzanie do temperatury nieprzekraczającej 42°C. Jest to maksymalna temperatura, osiągana w ulu podczas zbiorów.
W porównaniu z większością miodów nektarowych miód ChNP Strandzhanski manov med odznacza się intensywnym kolorem oraz lekko gorzkawym smakiem przede wszystkim ze względu na mikroflorę spadzi. Również skład spadzi wpływa na ogrom mikroskładników odżywczych, takich jak potas, magnez i lit, oraz na wysoki poziom przeciwutleniaczy.
