Udział wydatków na WPR w całkowitym budżecie UE
Na tym wykresie widać, jak na przestrzeni lat zmieniały się wydatki w ramach wspólnej polityki rolnej (WPR) wyrażone jako odsetek budżetu UE. W ciągu ostatnich 40 lat udział tych wydatków spadł z 73,2 proc. w 1980 r. do ok. 24,6 proc. w 2023 r. Tendencja spadkowa utrzymała się w kolejnych latach, również po kolejnych rozszerzeniach UE.
Malejący udział wydatków na WPR w budżecie UE wynika głównie z reform WPR i wzrostu wydatków na inne polityki UE. Większy spadek odnotowywany od 2021 r. jest związany z przeznaczeniem dodatkowych środków UE na fundusze Next Generation EU.
Listopad 2024 r. - Źródła: Wydatki na WPR: Komisja Europejska, Dyrekcja Generalna ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich (sprawozdanie finansowe). Wydatki UE: Komisja Europejska, Dyrekcja Generalna ds. Budżetu.
Wydatki na WPR i ścieżka reform WPR
Ten wykres przedstawia ewolucję wydatków na WPR oraz zmiany polityki.
- W latach 80. środki z WPR przeznaczano głównie na wsparcie cenowe wykorzystujące mechanizmy rynkowe (zakupy publiczne, zwane również interwencjami, oraz dopłaty eksportowe). Wydatki wzrosły pod koniec dekady z powodu nadwyżek rolnych.
- Reforma WPR z 1992 r. ograniczyła wsparcie cenowe na rzecz płatności bezpośrednich, które miały stanowić pomoc dla producentów. Zwiększono też środki na rozwój obszarów wiejskich.
- Reformy kontynuowano w ramach Agendy 2000. Polityka na rzecz rozwoju obszarów wiejskich stała się wówczas drugim filarem WPR.
- Wraz z reformą z 2003 r. większość płatności bezpośrednich oddzielono od produkcji bieżącej i uzależniono je od spełnienia określonych warunków. Wydatki na rozwój obszarów wiejskich nadal rosły.
- W 2008 r., po dokonaniu oceny dotychczasowych reform, nadal wprowadzano zmiany, które polegały na jeszcze większym ograniczeniu wsparcia dla rynku.
- W reformach z lat 2013 i 2023 utrzymano kurs zorientowany na rynek, a przy tym bardziej uzależniono bezpośrednią pomoc, niezwiązaną już z wielkością produkcji, od działań na rzecz środowiska i klimatu.
- Z czasem, choć do UE przystępowały kolejne kraje, całkowite wydatki na WPR wyrażone jako odsetek produktu krajowego brutto (PKB) zmniejszyły się z 0,54 proc. w latach 90. do 0,36 proc. w 2023 r. Wskutek brexitu w 2021 r. ich udział w PKB UE względnie wzrósł do 0,38 proc.
Listopad 2024 r. - Źródła: Wydatki na WPR: Komisja Europejska, Dyrekcja Generalna ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich (sprawozdanie finansowe). Budżet na rok 2024: Dyrekcja Generalna ds. Budżetu PKB: Eurostat. Wydatki roczne w cenach bieżących:
*2024 r.: kwoty budżetu
Wydatki na WPR i ścieżka reform WPR po 2013 r.
Wykres przedstawia ewolucję wydatków na WPR od 1980 r.
- Od 2015 r. kraje UE mogą wybrać między systemem obowiązkowym i dobrowolnym, ponieważ oba są objęte płatnościami bezpośrednimi.
- Zakreskowane obszary na wykresie podkreślają duże znaczenie kwestii równowagi w środowisku. Przedstawiają płatności z tytułu zazieleniania (lata 2015–23) i ekoschematy (2024 r.), a także część puli środków na rozwój obszarów wiejskich zarezerwowanej na działania związane ze środowiskiem i klimatem.
- Wydatki na pozostałe rodzaje wsparcia rynku w ciągu ostatnich kilku lat to głównie środki przeznaczane na krajowe programy winiarskie, organizacje producentów w sektorze owoców i warzyw, program „Owoce, warzywa i mleko w szkole”, promocję produktów rolno-spożywczych oraz pszczelarstwo.
Listopad 2024 r. – 1980-2023: faktyczne wydatki
Źródła: Wydatki na WPR w poprzednich latach: Komisja Europejska, Dyrekcja Generalna ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich (sprawozdanie finansowe). Budżet na rok 2024: Dyrekcja Generalna ds. Budżetu PKB: Eurostat i Global Insight.
*2024 r.: kwoty budżetu.
Udział płatności bezpośrednich i dopłat ogółem w dochodzie czynników produkcji rolniczej (średnia za lata 2018–22)
Dochód czynników produkcji rolniczej oznacza dochód wygenerowany w ramach działalności rolniczej, który jest wykorzystywany do pokrycia kosztów:
- pożyczonych/wynajmowanych czynników produkcji (kapitał, płace i dzierżawa gruntów)
- własnych czynników produkcji (praca własna, kapitał i grunty).
Taka definicja dochodu sprawdza się przy ocenie, jak zmiana wielkości pomocy publicznej (tj. płatności bezpośrednich) wpływa na zdolność rolników do uzyskania zwrotu kapitału, pokrycia kosztów płac i czynszów, a także do generowania zysków z własnych czynników produkcji. Taki wskaźnik dochodu pozwala na porównanie ze sobą poszczególnych krajów UE pomimo różnic w udziale własnych i zewnętrznych czynników produkcji.
Obserwacje:
- Wielu producentów unijnych jest w dużym stopniu uzależnionych od pomocy publicznej (na przykład: płatności bezpośrednich, funduszy na rzecz rozwoju obszarów wiejskich). Średni udział płatności bezpośrednich w dochodzie czynników produkcji rolniczej w UE w latach 2018–22 wyniósł 23 proc. Ta liczba nie ukazuje jednak znacznych różnic między krajami UE. Na Cyprze, w Hiszpanii, na Malcie, w Holandii i we Włoszech udział ten sięgnął maksymalnie 20 proc., natomiast w Estonii, Litwie, Łotwie i Słowacji wyniósł powyżej 40 proc. Biorąc pod uwagę wszystkie dopłaty, całkowita pomoc UE w zakresie dochodu z działalności rolniczej stanowiła średnio 33 proc. dochodu z działalności rolniczej w UE.
- Tak duże rozbieżności w udziale pomocy publicznej w dochodzie z działalności rolniczej odzwierciedlają obecny podział pomocy między kraje UE (wynikają one głównie z różnic w strukturze gospodarstw rolnych). Pokazują one również, że poszczególne kraje UE specjalizują się w różnych sektorach, a stopień konkurencyjności sektora rolnictwa nie jest taki sam w całej UE.
Listopad 2024 r. - Źródła: Wydatki na WPR: Komisja Europejska, Dyrekcja Generalna ds. Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich (sprawozdanie finansowe), w tym płatności w ramach Next Generation EU na lata 2021–22.
Podobne strony
Prezentacja głównych danych gospodarczych i rolniczych dla każdego kraju UE.
Factsheets on EU countries agri-food trade with the world, individual countries and selected regions.