Drób

Informacje ogólne

Unia Europejska jest jednym z największych producentów mięsa drobiowego na świecie i eksporterem netto produktów drobiowych. Roczna produkcja UE wynosi około 13,4 mln ton.

UE importuje produkty drobiowe o wysokiej wartości, w tym mięso z piersi kurczaka i przetwory z mięsa drobiowego, głównie z Brazylii, Tajlandii i Ukrainy, a eksportuje produkty drobiowe o niższej wartości.

Kraje UE objęły mięso drobiowe wspólną organizacją rynków, która spełnia kilka funkcji. Między innymi zabezpiecza rynki rolne i określa minimalne wymagania jakościowe. Hodowcy drobiu mogą również otrzymać wsparcie dochodu w formie dopłat bezpośrednich.

Środki rynkowe i normy handlowe

UE nie interweniuje rutynowo na rynkach drobiu, ale w przypadku chorób zwierząt i utraty zaufania konsumentów możliwe jest wprowadzenie wyjątkowych środków wspierania rynku.

W UE obowiązują normy handlowe dotyczące drobiu. Mają one na celu poprawę jakości produktu, ochronę konsumentów i zapewnienie spójności norm na unijnym rynku.

W tych normach ustanowiono szczegółowe kryteria, jakie muszą spełniać produkty drobiowe wprowadzane na rynek unijny. Dotyczą one z reguły:

• opisu handlowego
• klasy jakości
• limitów zawartości wody w mięsie drobiowym wchłoniętej podczas obróbki, nieuniknionej z technologicznego punktu widzenia
• definicji i etykietowania różnych alternatywnych metod produkcji drobiu.

Więcej informacji

Interwencje na rynku

Środki handlowe

Pozwolenia na przywóz

Import drobiu wyprodukowanego poza UE na rynek unijny wymaga pozwolenia. W ten sposób Komisja Europejska monitoruje przepływy handlowe. Zezwolenie na import jest wydawane wyłącznie, jeśli mięso spełnia unijne wymogi w dziedzinie zdrowia zwierząt i bezpieczeństwa żywności.

Cło przywozowe

Import drobiu z państw trzecich jest objęty cłem przywozowym. Takie cło przywozowe sprawia, że podmioty gospodarcze z UE są w stanie konkurować na unijnym rynku wewnętrznym z podmiotami z krajów nienależących do UE.

Kontyngenty taryfowe

Import jest zorganizowany na podstawie systemu kontyngentów taryfowych. Mogą one być oparte na przydziałach dla poszczególnych krajów lub na zasadzie erga omnes, czyli bez rozróżniania kraju pochodzenia. Wielkość kontyngentu może ulec zmianie w skali roku ze względu na planowane zwiększenie, nowe negocjacje lub przystąpienie do UE nowych krajów.

Dodatkowe cło przywozowe

Dodatkowe należności celne przywozowe mogą być stosowane w odniesieniu do importu mięsa drobiowego w celu zrównoważenia jakiegokolwiek niekorzystnego wpływu na rynek UE. Te należności mają zastosowanie, jeżeli importowane produkty mają niższą cenę niż poziom zgłoszony WTO przez UE (cena progowa).

Normy handlowe

Importowane mięso drobiowe musi spełniać unijne normy handlowe określone w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 543/2008. Rozporządzenie stanowi, że importowane mięso drobiowe opatrzone określonymi nieobowiązkowymi oznaczeniami musi posiadać świadectwo wydane przez właściwy organ kraju pochodzenia potwierdzające zgodność z normami handlowymi UE.

Zgodnie z rozporządzeniem Wielka Brytania* przekazała Komisji informacje o swoich właściwych organach.

_{* bez uszczerbku dla stosowania rozporządzenia Komisji (WE) nr 543/2008 do Zjednoczonego Królestwa i w Zjednoczonym Królestwie w odniesieniu do Irlandii Północnej zgodnie z art. 5 ust. 4, załącznik 2, pkt 31 Protokołu w sprawie Irlandii i Irlandii Północnej do Umowy o wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (Dz.U. L 29 z 31.1.2020, s. 7).}

Podstawa prawna

Rozporządzenie (UE) nr 1308/2013, art. 220 – ustanawia wspólną organizację rynków produktów rolnych, a jego art. 220 wskazuje środki dotyczące chorób zwierząt i utraty zaufania konsumentów z powodu zagrożeń dla zdrowia publicznego, zdrowia zwierząt lub roślin.

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 543/2008 – wprowadza szczegółowe przepisy wykonawcze do rozporządzenia Rady (WE) 1234/2007 w sprawie niektórych norm handlowych w odniesieniu do mięsa drobiowego.

Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/1185 – określa zasady powiadamiania o cenach i produkcji.

Monitorowanie rynku

UE monitoruje sytuację na rynku drobiu, aby wykryć ewentualną utratę stabilności przez ten rynek, udzielać rolnikom i przetwórcom rzetelnych informacji na temat sytuacji na rynku i pomagać w podejmowaniu decyzji dotyczących polityki publicznej. 

Monitorowanie rynku w praktyce

Każdy kraj UE musi przedłożyć Komisji, w każdą środę najpóźniej do godziny 12.00 w południe (czasu obowiązującego w Brukseli), informacje o cenie sprzedaży w punktach uboju lub cenach hurtowych odnotowanych na reprezentatywnych rynkach dla całych kurczaków klasy A znanych jako „kurczaki 65 %”, lub dla innej grupy kurczaków, jeżeli jest ona bardziej reprezentatywna.

Więcej informacji

• Rynek drobiu – informacje ogólne
• Sytuacja rynkowa
• Tygodniowe ceny rynkowe brojlerów
• Handel
• Baza danych z informacjami o kontyngentach taryfowych

Komitety

Aby zagwarantować, że Komisja Europejska korzysta z uprawnień do przyjmowania aktów wykonawczych pod kontrolą krajów UE, powołano różne komitety, które wspierają ją w tym zadaniu. W ich skład wchodzą przedstawiciele rządów, a przewodniczy im przedstawiciel Komisji Europejskiej.

Grupa ekspertów Komisji zajmujących się rynkami rolnymi odbywa regularne posiedzenia, na których omawia takie kwestie jak zmiany cen rynkowych czy też produkcja i wymiana handlowa w UE oraz w państwach trzecich.

Zadaniem grupy dialogu obywatelskiego ds. produkcji zwierzęcej jest wspieranie Komisji w prowadzeniu regularnego dialogu z zainteresowanymi stronami we wszystkich kwestiach związanych z drobiem.