Direct naar de inhoud
Agriculture and rural development

Münchner Bier BGA

De beschermde geografische aanduiding (BGA) garandeert dat minstens één van de productie-, verwerkings- of bereidingsstappen in het betrokken gebied plaatsvindt.

Oorsprong

Misschien heeft u wel eens gehoord van het “Reinheitsgebot”, een Duitse wet die bepaalt dat bij het brouwen van bier traditioneel alleen gerst, water en gist mag worden gebruikt. Maar wist u dat München al in 1487, 29 jaar voor de invoering in Beieren van dit gebod, dat later voor heel Duitsland zou gaan gelden, haar eigen Reinheitsgebot had ingevoerd?

Die traditie van bier van hoge kwaliteit is door de eeuwen heen kenmerkend geweest voor deze stad en dreigde op een gegeven moment zelfs een revolutie te ontketenen. In 1844 stuitte een verhoging van de belasting op bier namelijk op zo hevig verzet dat de monarchie in gevaar kwam. De wereldwijde reputatie van het bier van München is nu zo sterk dat elk jaar meer dan 6 miljoen bezoekers naar het Oktoberfest in München gaan om het beroemde bier ter plekke te gaan proeven.

Het Münchner Bier bestaat in verschillende variëteiten, van het goudgele “Helles” tot het donkere “Doppelbocks”, elk met zijn eigen karakteristieke smaak. Maar wat ze met elkaar gemeen hebben, is hun kwaliteitsreputatie, die geleidelijk over een periode van 500 jaar is opgebouwd.

Marienplatz, München
"Marienplatz", Ashwin Chandrasekaran, CC BY-SA 2.0

Productie

Voor bier van hoge kwaliteit heb je ook water van hoge kwaliteit nodig. De brouwerijen in München gebruiken water uit diepe putten in de stad. Het wordt onttrokken aan leisteenlagen onder de stad die miljoenen jaren oud zijn. Daardoor heeft het Münchner bier een directe band gekregen met de stad.

Het water wordt vervolgens gemengd met grof gemalen gemoute gerst. De resulterende pap wordt onder constant roeren verwarmd tot verschillende temperaturen. Dit activeert de enzymen in de mout, waardoor een deel van de mout makkelijk oplost.

De volgende stap is het klaren van de wort: de vaste bestanddelen worden eruit gefilterd of bezinken. Er wordt hop aan toegevoegd, waarna het mengsel nog twee uur moet doorkoken. Hierdoor verdwijnt de hopsmaak en worden de hopbestanddelen afgebroken, net als bepaalde eiwitten die de duurzaamheid en smaak van het Münchner Bier kunnen aantasten.

Nadat de nog resterende vaste bestanddelen gescheiden zijn van de vloeistof, wordt de nog warme wort afgekoeld en naar de gistingsvaten gebracht, waar er voorzichtig gist aan toegevoegd wordt. Alle in München gebruikte gist is afkomstig van één enkele gistcel, zodat deze altijd identieke eigenschappen heeft. Met de toevoeging van gist begint de gisting, die vier tot acht dagen duurt. Daarbij wordt de opgeloste moutsuiker voor één derde omgezet in alcohol, en voor één derde in kooldioxide. De rest is onvergiste mout, die bepalend is voor de smaak en andere eigenschappen van het bier.

Zodra de eerste gisting voorbij is, wordt de resterende gist verwijderd en wordt het bier overgebracht in tanks. Daar begint de tweede gisting, waarbij het bier langzaam rijpt en verrijkt wordt met op natuurlijke wijze geproduceerde kooldioxide. Na vier tot elf weken heeft het bier zijn volle smaak bereikt en is het klaar om te worden gebotteld of in vaten te worden gepompt.

Meer informatie

Münchner Bier BGA - rechtsinstrument

Beschermde geografische aanduiding

Eten en drinken van hoge kwaliteit in heel Europa